Powrót do treningu po przerwie – nawet relatywnie krótkiej – jest niewątpliwie ciężkim okresem.

Większość osób już po dwóch tygodniach bez ćwiczeń odczuwa zauważalny spadek siły, masy, wytrzymałości, a w szczególności chęci do treningu. Z każdym tygodniem, a tym bardziej miesiącem rozłąki stan ten się pogarsza. Po kilkumiesięcznej przerwie czujemy się, jakbyśmy zaczynali od zera. Organizm jednak nie zapomina wieloletniej pasji i wraca do formy niespodziewanie szybko. Najlepsze efekty treningu siłowego można zanotować w pierwszym roku regularnych treningów, to co się dzieje po powrocie na siłownie po dłuższej przerwie można uznać za KILKUKROTNIE szybszy postęp, czego doświadczyłem na własnej skórze.

Gdy w 2018 roku stawiając wszystko na jedną kartę, i przestawiłem całe swoje życie  na rzecz rozwoju muskulatury i startu w zawodach,  kładąc na to ogromny nakład pracy oraz pieniędzy, zajeżdżając się i trenując po 4h dziennie, 2 dni przed zawodami w których miałem iść po swoje czyli zwycięstwo, dowiedziałem się że likwidują moją kategorie wagową, a moje marzenia zmieszane zostały z błotem.

Kompletnie załamany postanowiłem zerwać relacja z kulturystyką raz na zawsze, z wagi 100 kg zszedłem w krytycznym momencie do 80kg, na co wpływ miało wiele złych czynników, w tym używki oraz wypadek motocyklowy w którym złamałem obie nogi i spędziłem miesiąc na wózku inwalidzkim.
Jednak stara miłość nie dawała o sobie zapomnieć, po roku znów postanowiłem tam wrócić, jednak tym razem rekraacyjnie  bez użycia środków farmakologicznych, to co się stało po powrocie przerosło moje najśmielsze oczekiwania, po wdrożeniu zdrowej zbilansowanej diety. (  makro białko ok 150g, tłuszcze 80-120, i rotacja węglami między 150-400g ) i dość intensywnego treningu wraz z treningiem cardio moja waga znów wynosi ponad 90 kg,  obwód ramienia zwiększył się o ok 5 cm a ciężary znów poszybowały w górę (ławka ze 120kg na 150), i to wszystko w zaledwie 3 miesiące od powrotu na siłownię.

Jak to możliwe?

Takie efekty można zawdzięczyć, zjawisku zwanemu PAMIĘĆ MIĘŚNIOWA

Naukowcy zaczęli poszukiwać przyczyn takiego stanu rzeczy, a szczególnie interesujące wydawało im się, że to właśnie masa mięśniowa jest odzyskiwana po okresie pozbawionym bodźców treningowych.

Aby zrozumieć przyczynę takiego stanu rzeczy, należy przypomnieć sobię mechanizm hipertrofii włókien mięśniowych. Ludzka muskulatura jest rozwijana  przede wszystkim właśnie przez wzrostu już istniejących komórek, a nie powstawanie nowych (hiperplazja). W odpowiedzi na mikrouszkodzenia w mięśniach.

układy: hormonalny i odpornościowy niejako nakłaniają komórki satelitarne, czyli komórki macierzyste mięśni szkieletowych, do połączenia się z przetrenowanym włóknem. W ten sposób dostarczane są gotowe łańcuchy białkowe oraz dodatkowe jądro komórkowe. Komórki mięśniowe to jednie z nielicznych wielojądrowych struktur tego typu w ludzkim organizmie. Zwiększenie liczby jąder jest zatem niezbędne dla wzrostu masy mięśniowej.

Chodzi przede wszystkim o jądra

Wbudowywanie komórek satelitarnych w włókna mięśniowe, co jest tożsame z wzbogaceniem ich o nowe białka i jądra, to podstawowy mechanizm wzrostu muskulatury. Po zaprzestaniu treningu organizm szybko pozbywa się mięśni, gdyż są one wysoko kosztowną energetycznie tkanką. rozłożone białka służą w innych częściach organizmu lub zostają spalone jako paliwo w mitochondriach. Naukowcy udowodnili jednak ponad wszelką możliwość, że liczba jąder pozostaje stała. Obecne obserwacje jasno pokazują, że o końca życia możemy korzystać z dobrodziejstw tego czynnika. Większa liczba jąder komórkowych w włóknach mięśniowych oznacza dużo większą ilość DNA, z którego organizm może korzystać w przypadku wznowienia treningów. Znacznie szybciej obywa się zatem odbudowa masy mięśniowej, ponieważ każde jądro komórkowe ma spory zapas objętości cytoplazmy, którą może obsłużyć przez zaopatrzenie w odpowiednią informację.

Właśnie to stanowi podstawowy mechanizm pamięci mięśniowej. Dzięki trwałemu zwiększeniu liczby jąder komórkowych, które jest kluczem do wzrostu mięśni, łatwiej nam odbudować muskuły po okresie przerwy. Naukowcy zwracają uwagę na bardzo ważną rolę treningu siłowego w odniesieniu do sarkopenii, czyli utraty mięśniowej wraz z wiekiem.

Sterydy

Osoby stosujące sterydy już na zawsze uzyskują pewną przewagę nad sportowcami naturalnymi, nawet jeśli epizod dopingowy odbył się wiele lat wcześniej.  Z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że większa liczba jąder pozostanie w komórkach mięśniowych już na zawsze, a człowiek ćwiczący bez użycia androgenów nigdy nie może liczyć na takie ich zagęszczenie które uzyskał by przy ich pomocy, więc tak na prawdę ktoś kto nawet wiele lat temu stosował doping, nigdy nie będzie mógł o sobie powiedzieć że jest w pełni naturalny, chociaż już go nie stosuje.

Inne czynniki

Bardzo duży wpływ na progresję ma też znajomość własnego ciała, poprawny dobór i wykonywanie ćwiczeń, podstawy które nabraliśmy już jakiś czas temu, oraz odpowiedni dobór diety, a im lepiej znamy swój organizm, tym lepiej wiemy jaki dobór makroskładników jest dla nas najlepszy,  i jak poszczególne produkty na nas działają.

Ciekawym przykładem działania pamięci mięśniowej jest znany kulturysta Kevin Levrone, który w latach 90 dominował na scenie kulturystycznej, po zaprzestaniu startów całkowicie przestał trenować, a jego sylwetka po kilku latach wyglądała jak gdyby nigdy w życiu nie odwiedził siłowni, w wieku 51 lat!, tak 51 lat postanowił wrócić na scenę, i swoją masę mięśniową odbudował w zaledwie ROK.

1 zdjęcie Kevina jest zrobione w latach 90, kolejne jest już przed oraz po jego metamorfozie, robi wrażenie prawda?